στήριγμα

Ημιορεινός οικισμός (62 κάτ., υψόμ. 400 μ.), στην επαρχία Ξάνθης του ομώνυμου νομού. Υπάγεται διοικητικά στην κοινότητα Μύκης.

* * *

-ίγματος, το, ΝΜΑ [στηρίζω]

1. καθετί πάνω στο οποίο στηρίζεται κάτι, μέσο στήριξης, έρεισμα (α. «στήριγμα τής καρέκλας» β. «καί μοι χερός τις ἐνδότω στηρίγματα, θάκους ἀπήνης ὡς ἂν ἐκλίπω καλῶς», Ευρ.)

2. μτφ. πρόσωπο στο οποίο μπορεί να βασιστεί κανείς για υλική ἡ ηθική βοήθεια, προστάτης, βοηθός (α. «ο γιος της ήταν το μόνο στήριγμά της» β. «ὡς στήριγμα πιστῶν δεδομένη, Παρθένε», Μηναί.

γ. «στηρίγματ' οἴκου, Τραγ. Αδέσπ.)

νεοελλ.

1. στρ. μικρό τμήμα ειδικά διατεθειμένο για την υπεράσπιση μιας μονάδας πυροβολικού που εκτελεί βολή εναντίον τού εχθρού

2. μτφ. α) ηθική προστασία, βοήθεια

β) βάση, αρχή

3. (μυκητ.) καθεμιά από τις τέσσερεις, συνήθως, προεκβολές στην κορυφή ενός βασιδίου οι οποίες φέρουν στην κορυφή από ένα βασιδιοσπόριο

4. φρ. «στήριγμα διανύσματος»

μαθ. η απεριόριστη ευθεία πάνω στην οποία φέρεται ένα διάνυσμα

αρχ.

1. παρακερκίς*

2. η στείρα τού πλοίου

3. ουρανός, στερέωμα

4. (με περιληπτ. σημ.) ομάδα φρουρών, φυλάκων ή υπηρετών που διατελούν σε υπηρεσία άρχοντα ή δημόσιου ιδρύματος («τὸ λοιπὸν τοῡ στηρίγματος μετῇρε Ναβουζαρδάν», ΠΔ.)

5. στον πληθ. τὰ στηρίγματα

χειρουργικά υποστηρίγματα.